6 Mayıs 1972 sabahının bir gün öncesine göre farklı bir tarafı yoktu. Güneş aynı güneş, hava aynı havaydı. Gece olunca gökyüzü ağlamaya başladı. Zira Türkiye daracında üç fidanını kaybetmişti.
Toplum onların kayıpların anlamını yıllar sonra anlamaya başladı. Deniz, Türkiye’nin Che’si olarak ülkenin dört bir yanında konuşulur oldu. Hatta idamına el kaldıranlar pişmanlık yemini etmeye başladı gelen tepkiler üzerine. Bazıları o gün mecliste olmadıklarıyla, bazıları da oylamaya girip el kaldırmadıklarıyla övündü.
Missouri zırhlısı önünde secde edenler, onlar için kerhaneleri boyayanlar, Amerikalı denizciler ile evlenmek ve kapağı Amerika’ya atmak isteyenler ile diğerleri karşı karşıya geldi ve halen önderliğini Deniz ve arkadaşları yapıyor. Yirmi yaşında öldürülen bir genç, döneminde yüzbinlerce insana liderlik ettiği gibi kırk dokuz sene sonra aynı doğrultuda fikirleriyle peşi sıra gelenlere ışık saçıyor.
Onların hikâyelerini okuyunca tüylerim diken diken oluyor. Lakin ben bu ideolojiyi hiçbir zaman benimseyemedim. Zira ülkemizde sosyalist bir hayatın olma ihtimali cehennemin iyi niyet taşlarıyla döşenmesine benzer. Olmayacak bir hülya olarak görürüm o sistemi.
Lakin 6 Mayıs 1972’ de idam edilen 3 aslanın benim ideolojilerini beğenmeme ihtiyaçları da yok. Kendi inancı doğrultusunda, toplumu değiştireceklerine ve daha güzel bir ülke kuracaklarını düşündüler ve bu uğurda ölümü göze aldılar. Hangimizin buna yeten yüreği var? İdealleri uğruna ölümü bile göze almak kadar kutsal bir şey olabilir mi? Karşı düşüncemde diye bu adamları yok sayarsam bizim cenahta bol bulunan ahmaklardan ne farkım kalır?
Fikirlerimiz uymasa da Allah; Deniz Gezmiş, Hüseyin İnan ve Yusuf Aslan’a rahmet versin.
Deniz Gezmiş Son Sözleri:
“Yaşasın tam bağımsız Türkiye. Yaşasın Marksizm-Leninizm’in yüce
ideolojisi. Yaşasın Türk ve Kürt halklarının bağımsızlık mücadelesi. Kahrolsun emperyalizm. Yaşasın işçiler, köylüler”
Hüseyin İnan Son Sözleri:
“Ben şahsi hiç bir çıkar gözetmeden halkımın mutluluğu ve bağımsızlığı için savaştım. Bu bayrağı bu ana kadar şerefle taşıdım. Bundan sonra bu bayrağı Türk halkına emanet ediyorum. Yaşasın işçiler, köylüler ve yaşasın devrimciler. Kahrolsun faşizm”
Yusuf Aslan Son Sözleri:
“Ben ülkemin bağımsızlığı ve halkımın mutluluğu için bir defa ölüyorum. Sizler, bizi asanlar şerefsizliğinizle her gün öleceksiniz. Biz halkımızın hizmetindeyiz. Sizler Amerika’nın hizmetindesiniz. Yaşasın devrimciler! Kahrolsun faşizm!”
